Akkerpest (ook wel heermoes, paardenstraat of kattenstaart) is een van de ergste onkruiden. Steeds weer uittrekken kan de plant op den duur verzwakken. Er is één troost: heermoes doet het slecht in vruchtbare grond. Hoe meer mest, hoe minder heermoes. Ook langdurig afdekken met landbouwfolie is een remedie.
Dit sieruitje koop je als bol die 'geschikt is voor verwildering'. Het is een echt paard van Troje: wie het binnen haalt is verloren. De naam is Allium triquetrum en dit bolgewasje is met geen mogelijkheid uit te roeien. Het zaait zich uit, maar verspreidt zich ook via broedbolletjes. Bestrijdingsmiddelen en vlammenwerpers staan machteloos. Zelfs het zeven van de grond brengt geen soelaas. Er bestaat geen oplossing.
Een uitgebloeide Amaryllis (Hippeastrum) kan na de bloei wel naar buiten, maar hij kan niet in de volle grond worden uitgeplant. Zet hem met pot en al buiten. Blijf iedere week water en vloeibare mest geven totdat het blad in het najaar afsterft. Houd dan op met water geven. Begin weer als de bol weer uitloopt. Haal de plant eind september naar binnen.
Het gaat hier om korstmossen. Die zijn meestal een indicator van een goede luchtkwaliteit. U zou er dus blij mee moeten zijn. Korstmossen zijn volkomen onschadelijk.
Houd de hagen in goede conditie. Geef ze water in tijden van droogte en ook jaarlijks een flinke dosis organische mest of compost. Gezond groeiende hagen zullen minder schade lijden dan kwijnende hagen. Eventueel kunt u afrikaantjes of boerenwormkruid langs de hagen zaaien. Die planten schrikken engerlingen af.
Span een net over de pas gezaaide bonen en haal dat pas weg als de eerste echte bladeren zijn verschenen. Duiven hebben het vooral op de kiembladen voorzien. Een andere mogelijkheid is om de bonen binnenshuis te zaaien en ze pas uit te planten nadat het eerste paar echte bladeren verschenen is.
De harde rode deeltjes in de braam worden veroorzaakt door een mijt, de bramengalmijt. Spuiten met zwavel in het voorjaar kan helpen en ook het opruimen van het dode blad is aan te raden. Snoei de afgedragen takken direct na de oogst weg. Ook het opruimen van de aangetaste bramen houdt de mijtenpopulatie in toom.
Eigenlijk niks. Je kunt feromoonvallen plaatsen (vallen waarin met een vrouwelijke geurstof op sex beluste mannetjes in de val worden gelokt), maar dan trek je motten uit de wijde omgeving aan. Je kunt nestkastjes ophangen en hopen dat de mezen de rupsen opeten. Maar het beste kun je de buxus eruit gooien, want als de buxusmot verdwenen is zijn er ook nog twee verschillende schimmels die de buxus bedreigen.
Wat zijn de alternatieven? Vaak wordt Ilex crenata 'Dark Green' aangeplant, een Japanse dwerghulst die sprekend op buxus lijkt. Niet goedkoop en in de winter deprimerend donkergroen. Aardiger is Osmanthus delavayi, met gekarteld, donkergroen blad en witte geurende bloemen in de lente. Knip Osmanthus direct na de bloei. Erg vrolijk is Lonicera nitida 'Maigrün', een struikachtige klimop uit China met piepkleine blaadjes. 'Elegant' is een andere, veel gebruikte cultivar. Mooie hagen kun je maken van lavendel en rozemarijn, maar de mooiste haag, die ook nog uitbundig bloeit, maak je van Choysia 'Aztec Pearl', groenblijvend, en witte, geurende bloemen in het voorjaar.
De wortelstokken van de Canna's zijn verdroogd. Laat ze in de pot en zet ze 's winters vorstvrij weg. Dit kan in het donker. Laat ze niet helemaal uitdrogen. Geef eens per twee weken een beetje water. Als de Canna's in het voorjaar weer aan de groei gaan kunt u het oude loof afknippen.
Ja, u kunt die basiskroon inkorten. Maar bij elke wond geeft u de schimmelsporen van de verwelkingsziekte een ingang. Wees dus niet verbaasd als een van de bomen plotseling het loodje legt.
Een Clivia heeft in de winter een koudeperiode nodig om bloemknoppen te maken. Zet de plant in het najaar koud, maar wel vorstvrij, weg op een lichte plaats. In het voorjaar. In het voorjaar zal hij bloeien.
Er wordt weleens gezegd dat eikenblad niet op de composthoop mag omdat het te zuur zou zijn. Dat is onzin. Eikenblad bevat inderdaad looizuur, maar de zuurgraad van de composthoop valt met kalk gemakkelijk te corrigeren. Het is so-wie-so aan te raden om kalk toe te voegen. Kalk versnelt het verteringsproces.
Uw druif is, net als de meeste druivenstruiken in ons land, aangetast door de druivenviltmijt. Bestrijden kan door de aangetaste bladeren te verwijderen. Gooi ze in de vuilcontainer of verbrand ze in de vuurkorf.
De ingedroogde druiven zijn waarschijnlijk gedeeltelijk leeggezogen door een wants. Hiertegen valt weinig te doen. Je kunt rijpe druiven niet met een insecticide bespuiten zonder je eigen gezondheid te schaden.
Er wordt wel eens gezegd dat eikenblad niet op de composthoop mag omdat het te zuur zou zijn. Dat is onzin. Eikenblad bevat inderdaad looizuur, maar de zuurgraad van de composthoop valt met kalk gemakkelijk te corrigeren. Het is so-wie-so aan te raden om kalk toe te voegen. Kalk versnelt het verteringsproces.
Eikenblad maakt prima bladaarde. Het verteert niet snel, zoals bijvoorbeeld linden- of kastanjeblad. Eventueel kun je het verteringsproces versnellen door aan de bladhoop wat kalk toe te voegen. Kalk neutraliseert ook het looizuur dat eikenblad van nature bevat.
Om te beginnen zijn is de ene flox gevoeliger voor meeldauw dan de andere. Ten tweede krijgen planten altijd meeldauw als ze te droog staan. Geef meer water. Dan zal het probleem zich waarschijnlijk niet meer voordoen.
Hiertegen kun je niks doen. De paddenstoelen zijn de vruchtlichamen van een uitgebreid ondergronds netwerk van schimmeldraden. De schimmels dragen bij aan de gezondheid van bomen en struiken in de tuin. Reden om de paddenstoelen met rust te laten. Daarnaast zijn ze na de eerste nachtvorst weer weg.
Bemesten heeft in dit stadium geen zin. Wacht tot het voorjaar.
Heermoe s(ook wel akkerpest, kattenstaart of paardenstaart) is een van de ergste onkruiden. Steeds weer uittrekken kan de plant op den duur verzwakken. Er is één troost: heermoes doet het slecht in vruchtbare grond. Hoe meer mest, hoe minder heermoes. Ook langdurig afdekken met landbouwfolie is een remedie.
Hiertegen kun je niks doen. De paddenstoelen zijn de vruchtlichamen van een uitgebreid ondergronds netwerk van schimmeldraden. De schimmels dragen bij aan de gezondheid van bomen en struiken in de tuin. Reden om de paddenstoelen met rust te laten. Daarnaast zijn ze na de eerste nachtvorst weer weg.
Hydrangea ‘Annabelle' hoeft helemaal niet te worden gesnoeid. Als je haar snoeit krijgt zij grote bloemen die na een flinke onweersbui op de grond gaan liggen. Snoei je ‘Annabelle’ niet, dan krijg je kleinere bloemen aan steviger stengels. Als compromis kun je de takken ook nog halverwege snoeien. Door al dan niet – of gedeeltelijk – te snoeien kun je dus de stevigheid van de bloemstengel beïnvloeden. Wil je per sé snoeien, doe dat dan in maart.
klik hier voor meer informatie over Hydrangea Annabelle
Het onkruidje dat u bedoelt heet kleine veldkers, Jumping Jesus in het Engels omdat de zaden bij aanraking alle kanten uit springen. Het is inderdaad familie van het herderstasje. Als je het nooit laat bloeien en consequent weghaalt ben je er na een jaar of drie vanaf. Maar dat vergt bovenmenselijke discipline. Als troost kan ik melden dat kleine veldkers eetbaar is - het smaakt naar sterrekers en je kunt er waterige sla mee oppeppen.
Kattenstaart (ook wel akkerpest, heermoes of paardenstaart) is een van de ergste onkruiden. Steeds weer uittrekken kan de plant op den duur verzwakken. Er is één troost: heermoes doet het slecht in vruchtbare grond. Hoe meer mest, hoe minder heermoes. Ook langdurig afdekken met landbouwfolie is een remedie.
Het gaat hier om gehoornde klaverzuring, Oxalis corniculatus. Het plantje is resistent tegen bestrijdingsmiddelen. Handmatig verwijderen is de enige oplossing. Tussen tegels is het overigens wel een aardig gezicht.
Het gaat hier om gehoornde klaverzuring, Oxalis corniculatus. Het plantje is resistent tegen bestrijdingsmiddelen. Handmatig verwijderen is de enige oplossing. Tussen tegels is het overigens wel een aardig gezicht.
Het onkruidje dat u bedoelt heet kleine veldkers, Jumping Jesus in het Engels omdat de zaden bij aanraking alle kanten uit springen. Het is inderdaad familie van het herderstasje. Als je het nooit laat bloeien en consequent weghaalt ben je er na een jaar of drie vanaf. Maar dat vergt bovenmenselijke discipline. Als troost kan ik melden dat kleine veldkers eetbaar is - het smaakt naar sterrekers en je kunt er waterige sla mee oppeppen.
Bestrijd het niet, tenzij u het zo lelijk vindt dat u er niet langer naar kunt kijken. Pak dan een staalborstel.
Nee, korstmos is volkomen onschadelijk. Laat het maar zitten.
Dit is levermos. Levermos groet op grond die gemakkelijk dicht slaat en slecht afwatert. U kunt er vanaf komen door zoveel mogelijk organisch materiaal aan de grond toe te voegen, zoals compost, bladaarde, turfmolm, gemaken schors, cacaodoppen, afgewerkte champignonmest, of wat dan ook. Daardoor zal het levermos op den duur verdwijnen.
Het plakkerige spul heet honingdauw. Het wordt afgescheiden door bladluizen. Bomen die aan stress lijden zijn gevoelig voor luis. Voorkom die stress door voldoende water te geven, en op arme grond ook compost. Vooral de zomerlinde heeft vaak luis. De zilverlinde en de krimlinde zijn minder gevoelig.
Liriope houdt van warmte en bloeit rijker in de zon dan in de schaduw. Misschien staan ze te koel in uw border. Ook komt het voor dat slakken de bloemknoppen- in- wording opeten. Daarnaast zijn er cultivars van Liriope muscari in de handel die niet of nauwelijks bloeien. Maar dat is hier niet het geval.
Besproei de knoppen met een plantenspuit.
Mollen eten veel schadelijke insectenlarven, zoals emelten en engerlingen. Maar ze eten ook regenwormen. Ze zijn dus nuttig en schadelijk tegelijk. Maar het nut overweegt, zeker als je de gratis drainage darbij telt die zij met hun gangen leveren. Onder tegels en bestrating kunnen mollen erg vervelend zijn. Ze zijn daar te weren door volièregaas 50 cm diep in te graven. Uit hun gangen zijn ze te verjagen met mottenballen, in ammonia gedrenkte lappen of rookpatronen. Bedenk wel dat een leeg territorium nooit lang leeg blijft. Zodra een mol is verjaagd of gevangen zal een nieuwe mol het vacante territorium in beslag nemen. In het gazon is de overlast voornamelijk cosmetisch. Leer er mee leven, zou ik zeggen.
Uw grond bevat weinig humus; vandaar het probleem met mos. Afgraven is niet nodig, maar breng ieder jaar zo veel mogelijk humus aan, in de vorm van compost, bladaarde, gemalen boomschors, afgewerkte champignoncompost, stro, of wat dan ook. Op den duur zal de structuur van de grond verbeteren en het mos verdwijnen.
Oleanders hoeven in principe helemaal niet te worden gesnoeid. Het probleem is dat ze in ons klimaat niet winterhard zijn en daarom ’s winters naar binnen moeten. Als ze te groot zijn om nog door de deur te kunnen moeten ze noodgedwongen worden gesnoeid. Doe dat dan in de herfst, als ze naar binnen gaan. Maar bedenk wel: snoeien gaat altijd ten koste van de bloei.
Het gaat hier om gehoornde klaverzuring, Oxalis corniculatus. Het plantje is resistent tegen bestrijdingsmiddelen. Handmatig verwijderen is de enige oplossing. Tussen tegels is het overigens wel een aardig gezicht.
Paardenstaart (akkerpest, heermoest of kattenstaart) is een van de ergste onkruiden. Steeds weer uittrekken kan de plant op den duur verzwakken. Er is één troost: heermoes doet het slecht in vruchtbare grond. Hoe meer mest, hoe minder heermoes. Ook langdurig afdekken met landbouwfolie is een remedie.
Ik denk dat de plant te weinig water heeft gehad. Maar een teveel aan stikstof zou ook de reden kunnen zijn als de plant onlangs mest heeft gekregen.
Lastig om een diagnose te stellen. Ik zou gokken: te veel stikstof en te weinig kalium en fosfor. Probeer eens te mesten met vloeibare mest zoals die voor tomaten wordt gebruikt. Veel K en P en weinig N.
Kennelijk heeft u te laat gesnoeid en was de sapstroom al op gang. Er is weinig tegen te doen. Snoei volgende keer eerder in het jaar.
Dit is een schimmelziekte: perenroest. Veel perenbomen hebben hier last van. Dit hoeft niet zo heel verontrustend te zijn want de oogst wordt meestal niet aangetast. De sporen van de schimmel overwinteren op de jeneverbes. Wie geen last wil hebben zal alle jeneverbessen in zijn omgeving moeten opruimen.
Die op luis lijkende stof is helemaal geen luis. Geen wonder dat spuiten tegen luis niet helpt. Alle platanen hebben een donslaag op hun blad. Daartegen valt niets te doen.
Alle platanen in Nederland hebben de laatste jaren last van een schimmelziekte. In mei verdort een deel van het blad. Hiertegen valt niets te ondernemen. Later in het seizoen herstelt de boom zich weer.
Er zijn drie mogelijke oorzaken:
- De struik krijgt te weinig mest. Geef compost en bladaarde.
- De struik krijgt te weinig water. Geef meer water.
- Er zit kalk in de grond of er is per ongeluk kalk gestrooid. Blijf met kalk uit de buurt van rhododendrons. Kies op kalkhoudende grond een andere struik.
De ziekte heet rhododendronbloemknoprot. De ziekte wordt veroorzaakt door een schimmel die wordt overgebracht door een cicade, een soort spuugbeestje. Die cicade is niet te bestrijden. Hij springt weg als jij met je spuitbus arriveert. De enige remedie is het weghalen van de bruine knoppen. Gooi die in de vuilcontainer en niet op de composthoop.
Op zandgrond hebben rozen een mineralentekort. Dat valt wel tijdelijk op te lossen, maar nooit permanent. Klei en zavel zijn de beste grondsoort voor rozen. Dat neemt niet weg dat er veel rozen zijn die het op zand prima doen. Denk maar aan de duinroos, Rosa spinosissima. Ook de rimpelroos, Rosa rugosa doet het goed op zand.
Op zandgrond hebben rozen een mineralentekort. Dat valt wel tijdelijk op te lossen, maar nooit permanent. Klei en zavel zijn de beste grondsoort voor rozen. Dat neemt niet weg dat er veel rozen zijn die het op zand prima doen. Denk maar aan de duinroos, Rosa spinosissima. Ook de rimpelroos, Rosa rugosa doet het goed op zand.
Wat u aanziet voor rupsen zijn de larven van de salomonszegelbladwesp. Ze eten het bladmoes en laten alleen de nerven zitten. Dit is een jaarlijkse gebeurtenis, gelukkig na de bloei. Hang vogelhuisjes op. Vooral mezen zijn dol op larven.
Dit sieruitje koop je als bol die ‘geschikt is voor verwildering’ Het is een echt paard van Troje: wie het binnen haalt is verloren. De naam is Allium triquetrum en dit bolgewasje is met geen mogelijkheid uit te roeien. Het zaait zich uit, maar verspreidt zich ook via broedbolletjes. Bestrijdingsmiddelen en vlammenwerpers staan machteloos. Zelfs het zeven van de grond brengt geen soelaas. Er bestaat geen oplossing.
Jazeker, maar de sinaasappelboompjes die daaruit groeien zullen zeker een jaar of tien nodig hebben voordat ze gaan bloeien en vrucht dragen. En of die vruchten dan lekker zullen zijn is afwachten.
Skimmia’s houden van zure grond. Gooi er nooit kalk bij. Op kalkrijke groen kun je beter helemaal geen Skimmia’s planten.
Zorg er om te beginnen voor dat de natuurlijke vijanden van de slak, zoals de egel, de pad en de merel het in uw tuin naar de zin hebben. Gun vogels rust en laat ze niet verjagen door uw kat of die van de buren.
Besef dat opruimers, zoals de slak nuttig zijn. Stel dat er geen slakken waren, dan stonden we binnen een jaar tot onze enkels in de rottende prut. Huisjesslakken doen weinig schade: laat die met rust. Naaktslakken doen meer schade. Houd ze tegen met koffieprut, scherp zand, dennennaalden, gemalen sintels en andere slakkenwerende materialen. Heel effectief zijn koperen ringen die speciaal voor tuiniers in de handel zijn. Duur, maar ook effectief is een bestrijdingsmiddel op basis van parasitaire aaltjes. Dat is in ieder tuincentrum te koop. Maar besef: biologische oorlog is ook oorlog. Tuinier liever met planten waar slakken niet van houden.
Ja, een druppel chloor helpt. Een druppel Dettol is nog beter.
Ja, elk zaadje kun je zaaien. Daar is het voor bedoeld. Zaai zaden van bomen en struiken buiten zodra het zaad rijp is. Door inwerking van vorst en dooi wordt de kiemrust doorbroken, maar soms kan het wel een paar jaar duren voordat het zaad ontkiemt. Toverhazelaar zaad kiemt meestal na een jaar
Ik moet gokken, want de beschrijving is niet erg precies. Het wil nog wel eens helpen om een onsje watervlooien te kopen bij een aquariumhandel en die in de vijver los te laten. Ook een baal stro kan water helder maken. En een goed geheim wapen is het watersoldaatje , of krabbenscheer, een plant die enorm veel alg uit troebel water kan filteren.
Er moet niets. Een ongesnoeide vlinderstruik bloeit net zo goed als een gesnoeide. Maar als er gesnoeid moet worden, bijvoorbeeld omdat de struik te groot wordt, doe dat dan in april.
De ziekte heet bacteriebrand en komt vooral voor na een vochtig seizoen, en/of wanneer de walnoot staat in grond die slecht afwatert. Aan het weer valt weinig te doen, maar drainage zou je misschien kunnen verbeteren door bladaarde, compost etc toe te voegen. Daarnaast zijn moderne walnotenrassen minder gevoelig voor bacteriebrand. Ruim in ieder geval alle afgevallen aangetaste noten en bladeren op, omdat de bacterie daarop overwintert.
klik hier voor meer in formatie over walnotenbomen
Eigenlijk hoeft een walnoot niet te worden gesnoeid. Hij snoeit zichzelf door oude takken te laten vallen. Maar als er om een dwingende reden gesnoeid moet worden, doe dat dan in de zomer.
De gaten worden veroorzaakt door een kevertje. Leg een tuinslang in de vijver en laat hem overlopen. De kevers zullen met de stroom wegdrijven en hopelijk door vogels worden opgegeten.
Geen paniek. Zolang u de plant niet eet is er niks aan de hand. Waterscheerling is giftig, maar het lelietje-der-dalen is minstens zo giftig. En daar maken we ons ook niet druk over.
Het gaat hier om wortelluis. Luizen leven niet alleen op het blad van planten, maar ook op de wortels. Andijvie en sla zijn wat dat betreft berucht. De mieren komen af op de zoete vloeistof die de luizen afscheiden. Wortelluis kan goed bestreden worden met roofmijten, Die koop je bij een bedrijf dat gespecialiseerd is in biologische bestrijding.
Tegen zevenblad valt niet veel te doen, behalve dan het handmatig weg te wieden. Ook is het mogelijk om een perk vol zevenblad te bedekken met landbouwfolie. Laat dat minstens een jaar liggen. Gooi er eventueel wat grond op en zaai daarin eenjarigen.