Een vriend van zeventig lust alleen maar mangoblokjes uit een plastic kuipje. Hij heeft natuurlijk wel door dat die blokjes gewoon van een mangovrucht komen, maar acht zichzelf er niet toe in staat om van zo’n vrucht blokjes te produceren. Als hij het probeert krijgt hij alleen maar mangomoes en vieze handen, beweert hij.
Is het nu zo’n plastic tonnetje dat een onweerstaanbare aantrekkingskracht heeft op zowel kinderen als bejaarden, of is gaat het om het snacken, dat veel aantrekkelijker blijkt te zijn dan eten van een gewoon bord? Ik weet het niet, maar wat ik wel zie is de onstuitbare opmars van de snackgroente.
Dit jaar bestelde ik bij een postorderbedrijf een paar geënte komkommers. Geënte komkommers zijn komkommerplanten die geënt zijn op een onderstam. Die onderstam is ook een komkommer. Wat dan het voordeel is? De onderstam is van een komkommer die niet of weinig ziektegevoelig is.
Als je een komkommer in je tuin plant, of in een kuip op je dak, terras of balkon als je een stadstuinier bent, dan zie je vaak halverwege de zomer blokvormige verkleuringen op het blad van je komkommerplanten verschijnen. Het blad verdort en je kunt de rest van de oogst op je buik schrijven. De komkommer is aangetast door het komkommermozaïekvirus, dat overigens ook pompoenen en meloenen kan infecteren. Het virus wordt overgebracht door bladluizen. Geënte komkommers worden zelden aangetast. Vandaar.
Maar terug naar mijn komkommers. Toen ik ze uitpakte bleek dat ik geen gewone geënte komkommers had besteld, maar snackkomkommers. Dat had ik even over het hoofd gezien. Niet dat het erg is. De komkommers die onze medetuiniers van Turkse afkomst op hun volkstuin telen, zijn al sinds jaar en dag van snackformaat. En ze smaken prima. En als ik erover nadenk, heb ik bij die komkommertjes nooit een geval van mozaïekvirus gezien.
De teelt van komkommers is gemakkelijk, veel gemakkelijker dan die van meloenen, die nooit rijp worden in ons klimaat. Je neemt een komkommerplant en zet hem in een flinke kuip – formaat metselkuip, maar wel met een gat onderin – of, als je een moestuin hebt, in de volle grond. Doe dat niet te vroeg in het seizoen. Mijn snackkomkommers arriveerden per post in april en ik moest ze nog een tijdje in potten bewaren totdat de IJsheiligen voorbij waren.
Daarna heb ik ze in de volle grond uitgeplant, maar omdat de nachten eigenlijk nog te koud zijn groeien ze eerder achteruit dan vooruit. Als je kunt kiezen, plant ze dan pas als de nachten zwoel worden. Maar goed, de mijne zullen uiteindelijk ook wel aan de groei gaan. En dan kan het grote snacken beginnen.