De apparaten werden ook in ijltempo goedkoper, en nu heb je al een onkruidbrander voor minder dan € 20,-. Inclusief gaspatroon. Natuurlijk zijn die groene methoden van onkruidbestrijding niet nieuw. Oma hield haar terras al schoon door er de aardappels boven af te gieten en ook huismiddeltjes als zout en azijn worden al jarenlang toegepast. Maar een beetje onkruidbestrijder gaat met zijn tijd mee en mechaniseert. Voor wie geen vergif meer wil gebruiken zijn er drie opties: stomen, branden en borstelen. De meeste stoomapparaten zijn duur en groot; je hebt immers een flink reservoir nodig waarin je water kunt verhitten. Stomen gebeurt dan ook meestal door hoveniers of plantsoenendiensten. Voor de gewone tuinbezitter is zo’n stoomstrijkijzer op wielen iets te duur.
Blijven over borstelen en stomen. Borstelen kan op twee manieren gebeuren: mechanisch of met mankracht. De simpelste onkruidborstel is een staalborstel met een lange steel waarmee je het gras van tussen de stenen kunt wegborstellen. Een prima middel tegen obesitas, maar het is lastig om er onkruid blijvend mee weg te krijgen. Blijft over branden. Ook dat kan op verschillende manieren gebeuren. Er zijn apparaten die met hete lucht werken, maar de meest gebruikte onkruidbranders werken op gas of op elektriciteit. Vroeger heb ik een elektrische onkruidbrander gehad, een soort straalkacheltje aan een steel. Die brander werkte wel, maar tergend langzaam. Voor een kleine oppervlakte is het een prima optie, maar voor grotere vlakken lijkt het mij niet de beste keuze. Tenzij je niets anders te doen hebt natuurlijk.
Toen dan ook het moment kwam om over te stappen op een alternatieve manier van onkruid bestrijden heb ik een gasbrander gekocht. Het was even wennen, het werken met zo’n vlammenwerper. Om te beginnen moet je leren dat een vlam kan verwaaien: brand je in een vliegende storm dan waait je vlam flink uit het lood zodat je onbedoeld niet alleen het onkruid verbrandt, maar ook de buxushaag. Brand bij voorkeur op een windstille dag en houd de vlammenwerper weg van kostbare tuinplanten.
Ten tweede is het niet alleen het onkruid dat verbrandt, maar ook de kevers, mieren, duizendpoten en al het andere kleine gedierte dat zich voor je voeten bevindt. Nu zullen sommigen dat een bijkomend voordeel vinden – er is zelfs een website waarop de onkruidbrander als mierenverdelger wordt aanbevolen. Je kunt er ook dierenbeulen mee in de fik steken, zou ik zeggen.
En ten slotte zijn onkruidbranders nooit zo effectief als een chemisch middel. Heermoes en akkerdistels bijvoorbeeld, staan een paar weken na het branden alweer parmantig boven de grond.